Obowiazek alimentacyjny wzgledem maloletnich dzieci
Obowiązek alimentacyjny względem małoletnich dzieci
Rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie się utrzymać samodzielnie chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Według art. 133 § 1 i 2 KRIO obowiązek ten nie jest zależny od pozostawiania dziecka w niedostatku.
W myśl przepisu art. 135 § 1 KRIO, zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego do alimentacji. Może, zatem małżonka lub małżonek żądać przed sądem alimentów w wysokości niezbędnej do zaspokojenia jej lub jego potrzeb oraz wspólnych dzieci. Zakres obowiązku alimentacyjnego zależeć będzie od szczególnej sytuacji uprawnionego i zobowiązanego, konkretnych warunków społeczno-ekonomicznych. Sąd na postawie zebranych dowodów dokona oceny tych potrzeb oraz możliwości zobowiązanego.
Dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami. Oznacza to, że rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne odpowiadające tym, w jakich żyją sami. Rodzice nie mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego na tej podstawie, że wykonanie tego obowiązku stanowiłoby dla nich nadmierny ciężar. Możliwości zarobkowe zobowiązanego nie mogą być zawsze utożsamiane z wysokością faktycznie osiąganych dochodów. W przypadkach uzasadnionych możliwości zarobkowe obejmują także te zarobki, które zobowiązany jest w stanie uzyskać, lecz nie osiąga ich z przyczyn nie zasługujących na usprawiedliwienie, np. ponosi straty z tytułu działalności gospodarczej nadmiernie inwestując pieniądze, albo osoba zobowiązana nie wykonuje wyuczonego i dobrze wynagradzanego zawodu, pracuje w niepełnym wymiarze godzin, bądź też pracuje dorywczo.
(uchwała SN z dnia 16.12.1987 r., III CZP 91/86)
Jeżeli chodzi o obowiązek alimentacyjny wobec małoletnich dzieci, istotne jest również ich uprawnienie do życia na równej stopie życiowej wraz z rodzicami, co można odnieść wprost do warunków mieszkaniowych czy też wyżywienia. Nie zawsze obowiązek alimentacyjny będzie polegał na przekazywaniu określonej kwoty pieniężnej. Według art. 135 § 2 KRIO wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie.
Praktycznie oznacza to, że w przypadku, gdy np. dzieci po orzeczeniu rozwodu pozostają przy jednym z rodziców, które się nimi opiekuje, to nie musi ten rodzic płacić na dzieci alimentów w pieniądzu.
W celu ustalenia prawidłowej wysokości alimentów strony procesu powinny dostarczać sądowi dowody na poparcie swoich twierdzeń. Dowody powinny być w miarę możliwości podane przy składaniu pozwu. Dowody strony mogą składać także w trakcie procesu. Dowodami takimi mogą być rachunki dokumentujące wszelkie wydatki, obciążenia kredytami i pożyczkami, zaświadczenia o zarobkach, dokumenty zaświadczające o posiadaniu majątku, dyplomy ukończenia szkół, rozliczenia podatkowe, zaświadczenia o kontynuowaniu nauki, zaświadczenie o stanie zdrowia itp. W przypadku braku dokumentów można korzystać z zeznań świadków.
