Wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego

Z przyczyn ogólnych obowiązek alimentacyjny między byłymi małżonkami wygasa z chwilą śmierci uprawnionego albo zobowiązanego. Ponadto wygasa całkowicie w razie zawarcia przez uprawnionego małżonka żądającego alimentów nowego małżeństwa.

Niezależnie od przyczyn wyżej omówionych obowiązek ten wygasa w stosunku do małżonka, który nie został uznany wyłącznie winnym rozkładu pożycia, w ciągu pięciu lat od orzeczenia rozwodu. Według art. 60 § 3 KRIO sąd może, ze względu na wyjątkowe okoliczności i na żądanie uprawnionego, przedłużyć wymieniony termin pięcioletni. Przykładem takich wyjątkowych okoliczności może być wypadek uprawnionego do alimentacji, który spowodował trwałe kalectwo tej osoby, co nawet może uzasadniać przedłużenie dożywotnio obowiązku alimentacyjnego.

"Powództwo o przedłużenie obowiązku alimentacyjnego małżonka rozwiedzionego, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia małżeńskiego, może być wytoczone także po upływie pięcioletniego terminu określonego w art. 60 § 3 KRIO"
(uchwała SN z dnia 15 września 1978 r., III CZP 57/78, OSNCP 1979/4, poz. 66)

Wykluczone jest badanie w procesie o przedłużenie obowiązku alimentacyjnego winy małżonków w rozkładzie pożycia, jeżeli rozwód orzeczono bez orzekania o winie.

"W procesie o zwolnienie od obowiązku alimentacyjnego drugiego małżonka na zasadzie art. 60 § 3 KRIO sąd nie może badać kwestii winy małżonka zobowiązanego, jeżeli rozwód orzeczono bez orzekania o winie za zgodą stron".
(uchwała SN z dnia 2.03.1957 r., 3 CO 2/57, OSPiKA 1957/3, poz. 67.)