Jak rozmawiać ze swoim dzieckiem?

• Zachować uprzejmość i okazywać szacunek.
  Już wobec małych dzieci powinno się zachowywać uprzejmie i z szacunkiem, aby wzmocnić ich poczucie własnej godności i wykształcić pełne poszanowania wzajemne relacje.
• Nie poruszać od razu drażliwego tematu rozwodu,
  ponieważ wiele dzieci nie chce na początku dopuścić do siebie rozwodu rodziców, lepiej nie wypytywać bezpośrednio jak się czują w zaistniałej sytuacji.
• Prowadzić „monolog rozwodowy”.
  Nie patrzymy wtedy bezpośrednio na dziecko, lecz mówimy do siebie, że znamy się na rozstaniach i wiemy jak je przeżywają dzieci. Dziecko słucha najczęściej bardzo zainteresowane i wypowiada się potem spontanicznie.
• Przechodzić od zewnątrz do wewnątrz.
  Czasem jest łatwiej nie mówić od razu o uczuciach, lecz zapytać o zainteresowania dziecka, o jego przyjaciół. Dzieci wtedy łatwiej wdają się w rozmowę.
• Zamiast bezpośrednio wypytywać, lepiej nawiązać najpierw kontakt na neutralnym gruncie.
  Gdy zainteresuję się tym, co dziecko właśnie robi i czym się zajmuje o wiele łatwiej osiągnę to, czego chcę. Nie trzeba zadawać dziecku trudnych pytań.
• Znaleźć się na płaszczyźnie dziecka.
  Gdy mamy do czynienia z lękliwymi dziećmi, najpierw rozmawiamy z misiem, którego trzyma dziecko. Pytamy jak on się nazywa i jak się czuje. Potem droga do dziecka i do jego problemów nie jest już taka daleka.
• Obrazy i obrazowe mówienie.
  Dzieci żyją w zmysłowym świecie. Chętnie przejmują obrazy, fantazję i historie- przede wszystkim o zwierzętach – od dorosłych i łączą z nimi to, co je zajmuje.
• Zachęcić do zadawania pytań.
  Jest to zadziwiające, jak wieloma pytaniami zajmuje się dziecko. Zada nam te pytania, gdy je do tego zachęcimy.
• Mówić prostymi zdaniami.
  Do młodszych dzieci dorośli najczęściej mówią za dużo i za szybko lub formułują za długie zdania. Lepiej jest mówić spokojnie i krótkimi zdaniami i obserwować czy dziecko wszystko zrozumiało.
• Informować o tym, co nastąpi.
  Dzieci żyją w teraźniejszości. Nie potrafią jeszcze przenosić się w myślach w przyszłość. Wskazówki o tym, co będzie spowodują, że wydarzenia nie nadejdą zupełnie niespodziewanie.
• Ukazywać siebie jako kompetentną osobę.
  Dzieci szybko odgadują czy dorosły czuje się pewnie w jakimś obszarze i obdarzają go wtedy większym zaufaniem. Dobrze jest z tego powodu przedstawiać siebie jako silnego, kompetentnego.
• Mieć dobry humor.
  Dzieci chętnie się śmieją i mają poczucie humoru. Tym można zdobyć dziecko i rozładować trudną sytuację.