Znęcanie się fizyczne, psychiczne lub naganny stosunek do członków rodziny (współmałżonka, dzieci)
Naganny stosunek do członków rodziny może wyrażać się agresją słowną polegającą na ciągłym używaniu pod adresem współmałżonka wulgarnych, obelżywych słów, uznanych powszechnie za obraźliwe, czy też obmawianie współmałżonka wobec innych osób, bądź poniżanie jego godności osobistej.
“Poniżanie godności osobistej małżonka, polegające na odmawianiu równego poziomu życia, oraz na szykanowaniu, winno być uważane za ważną przyczynę powstania rozkładu pożycia małżeńskiego”(orzeczenie. SN z dnia 09.04.1953 r, II C 281/52)
Agresja czynna polega na bezpośrednim naruszeniu nietykalności cielesnej współmałżonka.
Każde z wymienionych wyżej zachowań może być uznane za ważny element, który doprowadził do rozkładu pożycia.
"[...] Żaden czyn, ani cudzołóstwo, ani nastawanie na życie współmałżonka, ani inne czyny niedozwolone, same przez się nie mogą uzasadnić żądania rozwodu, uzasadnia je stały rozkład pożycia małżonków spowodowany czynami, postępowaniem i zachowaniem się agresywnego małżonka." (orzeczenie. SN z dnia 14.09.1948 r, C 500/48, PN 1949/3-4, s. 322)
Małżonek naruszający brutalnie godność i nietykalność osobistą drugiego współmałżonka, musi się liczyć z ujemną dla siebie reakcją pokrzywdzonego. "Nie można wymagać od znieważanego i poniżanego małżonka, aby z wyrzeczeniem się własnej godności osobistej, w każdej chwili – w zależności od kaprysu współmałżonka - był gotów "pogodzić się".
„Sąd powinien ustalić stan faktyczny na podstawie wszechstronnego rozważenia konkretnych okoliczności, w jakich powód wyrażał gotowość pogodzenia się, czy można było zachowanie powoda uznać za poważne, nacechowane dobrą wiarą, rokujące nadzieję, że powód zmieni własne niewłaściwe postępowanie w stosunku do żony". (orzeczenie. SN z dnia 10.06.1959 r, 4 CR 157/59, RPEiS 1960/2, s.404)
"Wobec karygodnego zachowania się męża, który bił żonę dotkliwie, stale ją zdradzał, kilkakrotnie opuszczał, a wreszcie całkowicie porzucił, fakt, że żona nie szukała kontaktów z mężem, choć znała jego miejsce pobytu i adres, nie może być poczytany za współwinę rozkładu" (orzeczenie. SN z dnia 25.11.1950 r, 2 CR 44/59, PiP 1961 nr 7, s.163)