Rozwód w Holandii

Kompetencja:
Małżonek, który wnosi pozew o rozwód musi mieszkać lub mieć stały pobyt w Holandii.

Przesłanki rozwodowe:
Rozwód może być wnioskowany wspólnie przez małżonków (wspólny wniosek), ale również przez jednego z nich (jednostronne żądanie). Dla obu form procedura składania wniosków jest taka sama.
W obydwu przypadkach konieczne jest, aby strony były reprezentowane przez adwokata. Jeśli rozwód wnioskowany jest przez jednego małżonka, to wymagany jest trzyletni okres separacji (w szczególnie uzasadnionych przypadkach rozwód może zostać udzielony już po upływie roku). Z kolei, jeśli wniosek składaja obydwie strony, małżeństwo może być rozwiazane od razu.
Rozwód uzyskuje się poprzez rejestrację wyroku w aktach stanu cywilnego. Rejestracja może być dokonana jedynie po uprawomocnieniu się wyroku i musi nastąpić w ciągu sześciu miesięcy, w przeciwnym razie straci swoją wykonalność. Jeśli małżeństwo zostało zawarte za granicą i zagraniczny dokument potwierdzajacy zawarcie małżeństwa nie jest ujawniony w holenderskich rejestrach, orzeczenie rozwodu wpisuje się do specjalnego rejestru stanu cywilnego miasta Hagi.

W prawie holenderskim podstawą do rozwodu jest trwały rozkład pożycia małżeńskiego. Trwałym rozkładem pożycia jest stan, gdy kontynuacja wspólnego życia stała się niemożliwa, bez perspektyw przywrócenia właściwych relacji małżeńskich. W przypadku jednostronnego wniosku, małżonek wnioskujący musi udowodnić trwały rozkład pożycia i obalić przeciwne dowody przedstawione przez drugiego małżonka. Sędzia decyduje, czy nastąpił trwały rozkład pożycia. Rozwód za obopólną zgodą, jest orzeczony na podstawie przekonania obojga małżonków, że ich małżeństwo zostało trwale rozerwane.

Pomoc finansowa:
Obowiązek alimentacyjny między małżonkami po rozwiązaniu małżeństwa: sąd może w wyroku rozwodowym lub wyroku późniejszym orzec o alimentach dla jednego byłego małżonka, który nie ma wystarczających dochodów dla własnej egzystencji i nie ma mozliwości ich uzyskać - kosztem drugiego byłego współmałżonka. Jeśli sąd nie wyznacza czasu trwania obowiązku alimentacyjnego, kończy się on po 12 latach. Na wniosek potrzebującego sąd może przedłużyć ten obowiązek, jeśli to możliwe. Jeśli małżeństwo bezdzietne trwało nie dłużej niż 5 lat, obowiązek alimentacyjny w zasadzie nie przekracza czasu trwania małżeństwa.

Cechy szczególne:
Intercyzy zawarte po ślubie są skuteczne tylko w przypadku, gdy zostały poświadczone notarialnie lub przez sąd. Przy rozwodzie sąd dokonuje także podziału majątku. Obejmuje on wszystkie środki i należności - wyjęte są jednak rzeczy, które w specyficzny sposób powiązane są z jednym z małżonków, np.: złota płyta, muzyka.